ساخت نای مصنوعی به کمک مهندسی بافت توسط محققان کشور
نخستین نای مصنوعی به کمک مهندسی بافت از سوی محققان ایرانی برای نخستین بار در دنیا ساخته شد. تحقیقات برای ساخت نای مصنوعی از حدود 10 سال پیش شروع شد. نای مجرای تنفسی است که از حنجره شروع می شود و به ریه ختم می شود. این عضو 12 سانتی متر طول دارد و کسانی که در جریان جنگ تحمیلی دچار آسیب های شیمیایی شده اند و بافت داخلی نای آنها آسیب دیده و جوشگاهها موجب تنگی تنفس آنها می شود و افرادی که در جریان تصادفات و بستری شدن در بخشهای مراقبت های ویژه (ICU) از لوله تنفسی استفاده کرده اند، مجبور به تعویض نای هستند.
این پروژه از سخت ترین بخشهای ساخت یک عضو بوده است زیرا تولید غضروف نای به همان شکل بسیار عمل پیچیده ای است. نای با توجه به اینکه یک مجرای ساده فیزیکی نیست و از پوشش داخلی ترد و بسیار پیچیده ای تشکیل شده است، ساخت آن به صورت مصنوعی نیز تکنیک ویژه ای می طلبد که محققان ایرانی توانسته اند به این تکنیک دست پیدا کنند. ساخت نای مصنوعی به کمک داربستی ساخته شده به کمک مهندسی بافت به شکل یک ساختار نای انجام شده و سلولهای غضروفی را در آن ساختار تکثیر یافته و نای و نایچه مصنوعی به کمک سلولهای خود فرد بیمار ساخته شدند